لحظهای که خبر بارداری میرسد، دنیایی از هیجان و انتظار در وجود پدر و مادر شکل میگیرد. یکی از شیرینترین کنجکاویهایی که از همان ابتدا ذهن والدین را به خود مشغول میکند، جنسیت فرزندی است که در راه دارند. این اشتیاق نه تنها ناشی از برنامهریزی برای خرید سیسمونی و انتخاب نام است، بلکه ریشه در پیوندهای عمیق عاطفی و تصور آیندهای با فرزند دارد. در طول تاریخ، روشهای گوناگونی برای پیشبینی و تشخیص جنسیت جنین وجود داشته است، از باورهای سنتی و داستانهای قدیمی گرفته تا روشهای علمی مدرن که امروزه با دقت بالایی این راز کوچک را آشکار میکنند.
با پیشرفتهای روزافزون علم پزشکی، دیگر نیازی به تکیه بر حدس و گمان یا روشهای غیرعلمی برای تشخیص جنسیت جنین نیست. امروزه، ابزارهای دقیق و قابل اعتمادی در اختیار پزشکان و والدین قرار گرفتهاند که میتوانند با اطمینان بالا، جنسیت فرزند آینده را تعیین کنند. این امکان، فرصتهای جدیدی را برای والدین فراهم میآورد تا خود را بهتر برای ورود فرزندشان آماده کنند و با آگاهی بیشتری به استقبال او بروند. با این حال، در کنار این پیشرفتهای هیجانانگیز، همواره سوالاتی در مورد زمان مناسب برای تشخیص جنسیت جنین، دقت روشهای مختلف و ملاحظات اخلاقی پیرامون آن مطرح میشود که در این مقاله به آنها خواهیم پرداخت.
آنچه می خوانید
هدف از نگارش این مقاله، ارائه یک راهنمای جامع و کاربردی برای والدین مشتاقی است که میخواهند در مورد روشهای مختلف تشخیص جنسیت جنین اطلاعات کسب کنند. ما در این نوشتار، به بررسی دقیقترین و رایجترین روشهای علمی تشخیص جنسیت جنین خواهیم پرداخت و ضمن شرح مراحل انجام هر روش، مزایا و محدودیتهای آنها را نیز مورد بحث قرار خواهیم داد. همچنین، به اهمیت مشورت با پزشک متخصص و در نظر گرفتن جوانب مختلف این موضوع تاکید خواهیم کرد تا والدین بتوانند با آگاهی کامل، بهترین تصمیم را در این زمینه اتخاذ نمایند.
زمان مناسب برای تشخیص جنسیت جنین
یکی از نخستین سوالاتی که برای والدین در مورد تشخیص جنسیت جنین مطرح میشود، زمان مناسب برای انجام این کار است. پاسخ به این سوال به نوع روش تشخیصی که انتخاب میشود بستگی دارد. برخی از روشها، مانند آزمایشهای غربالگری غیرتهاجمی (NIPT)، میتوانند در اوایل بارداری، حدود هفته دهم، جنسیت جنین را با دقت بالایی تعیین کنند. این در حالی است که روشهای دیگر، مانند سونوگرافی، معمولاً در بازه زمانی دیرتری، معمولاً بین هفتههای هجدهم تا بیست و یکم بارداری، قادر به تشخیص قطعی جنسیت جنین هستند.
علاوه بر نوع روش، هدف از تشخیص جنسیت جنین نیز میتواند در تعیین زمان انجام آن موثر باشد. برای مثال، اگر هدف صرفاً اطلاع از جنسیت برای برنامهریزیهای شخصی باشد، معمولاً والدین ترجیح میدهند در اولین فرصت ممکن از این موضوع آگاه شوند. اما در برخی موارد خاص، مانند وجود سابقه بیماریهای ژنتیکی مرتبط با جنسیت در خانواده، تشخیص زودهنگام جنسیت جنین میتواند از نظر پزشکی اهمیت بیشتری پیدا کند و پزشک ممکن است انجام آزمایشهای تخصصیتری را در زمان زودتری توصیه نماید.

بنابراین، نمیتوان یک زمان مشخص و یکسانی را برای تمام افراد در مورد تشخیص جنسیت جنین تعیین کرد. بهترین زمان برای اقدام به این کار، زمانی است که با در نظر گرفتن شرایط خاص هر فرد، نوع روش انتخابی و توصیه پزشک متخصص تعیین میشود. مشورت با پزشک در ابتدای دوران بارداری میتواند به والدین کمک کند تا با آگاهی از تمام گزینهها و زمانبندی مناسب برای هر یک، بهترین تصمیم را اتخاذ نمایند. پزشک با بررسی سوابق پزشکی و شرایط بارداری، میتواند راهنماییهای لازم را در این زمینه ارائه دهد و به سوالات والدین پاسخ دهد.
در نهایت، لازم به ذکر است که صبر و انتظار نیز بخشی جداییناپذیر از دوران بارداری است. در حالی که اشتیاق به دانستن جنسیت جنین کاملاً طبیعی است، لذت بردن از هر مرحله این سفر شگفتانگیز و سپردن برخی مسائل به زمان خود نیز میتواند تجربه بارداری را شیرینتر و به یادماندنیتر کند. تشخیص جنسیت جنین تنها یکی از جنبههای این دوران است و سلامت و رشد طبیعی جنین همواره باید در اولویت قرار داشته باشد.
روشهای غیرتهاجمی تشخیص جنسیت جنین
روشهای غیرتهاجمی تشخیص جنسیت جنین، به آن دسته از آزمایشها گفته میشود که بدون نیاز به هیچ گونه مداخله مستقیم در رحم مادر و جنین، قادر به تعیین جنسیت فرزند آینده هستند. این روشها به دلیل ایمنی بالا و عدم ایجاد خطر برای مادر و جنین، از محبوبیت زیادی برخوردارند و به عنوان اولین خط تشخیص مورد استفاده قرار میگیرند. از جمله مهمترین روشهای غیرتهاجمی میتوان به سونوگرافی و آزمایشهای غربالگری غیرتهاجمی خون مادر (NIPT) اشاره کرد.
سونوگرافی، یکی از رایجترین و در دسترسترین روشهای تصویربرداری پزشکی است که در دوران بارداری برای بررسی سلامت و رشد جنین مورد استفاده قرار میگیرد. در کنار بررسیهای مربوط به سلامت جنین، پزشک متخصص سونوگرافی معمولاً میتواند در حوالی هفتههای هجدهم تا بیست و یکم بارداری، با مشاهده اندامهای تناسلی جنین، جنسیت او را با دقت بالایی تشخیص دهد. البته، دقت سونوگرافی در تشخیص جنسیت جنین به عوامل مختلفی از جمله وضعیت قرارگیری جنین، کیفیت دستگاه سونوگرافی و تجربه پزشک بستگی دارد.
آزمایشهای غربالگری غیرتهاجمی خون مادر (NIPT)، نوعی آزمایش خون است که در آن DNA آزاد جنینی که در خون مادر وجود دارد، مورد بررسی قرار میگیرد. این آزمایش معمولاً از هفته دهم بارداری به بعد قابل انجام است و علاوه بر تشخیص برخی اختلالات کروموزومی شایع مانند سندرم داون، میتواند جنسیت جنین را نیز با دقت بسیار بالایی (نزدیک به 99 درصد) تعیین کند. تست NIPT به دلیل دقت بالا و غیرتهاجمی بودن، به یکی از محبوبترین روشهای تشخیص جنسیت جنین در اوایل بارداری تبدیل شده است.
کلپسکوپی رحم | اوفورکتومی تخمدان | لاپاراسکوپی | هیسترکتومی رحم | میومکتومی | تست پاپ اسمیر |
لابیاپلاستی با لیزر | واژینوپلاستی | تزریق چربی به واژن | هودکتومی | پرینورافی | لیزر زگیل تناسلی |
مزیت اصلی روشهای غیرتهاجمی تشخیص جنسیت جنین، ایمنی بالای آنها برای مادر و جنین است. این روشها هیچ گونه خطر سقط جنین یا آسیب به مادر را به همراه ندارند و به همین دلیل، به طور گسترده در دوران بارداری مورد استفاده قرار میگیرند. علاوه بر این، اطلاعاتی که از طریق این روشها به دست میآید، نه تنها شامل جنسیت جنین بلکه شامل جنبههای دیگری از سلامت و رشد او نیز میشود. با این حال، لازم به ذکر است که دقت این روشها نیز صد در صد نیست و در موارد نادر، ممکن است نتایج اشتباهی حاصل شود. بنابراین، همواره توصیه میشود که نتایج این آزمایشها توسط پزشک متخصص تفسیر شده و در صورت لزوم، اقدامات تکمیلی انجام شود.
روشهای تهاجمی تشخیص جنسیت جنین
روشهای تهاجمی تشخیص جنسیت جنین، شامل آزمایشهایی هستند که برای به دست آوردن نمونهای از مایع آمنیوتیک یا بافت جفتی، نیاز به ورود ابزار به داخل رحم مادر دارند. این روشها معمولاً به دلیل خطر احتمالی سقط جنین یا آسیب به مادر، تنها در موارد خاص و زمانی که احتمال وجود مشکلات جدی برای جنین وجود دارد، توصیه میشوند. از جمله مهمترین روشهای تهاجمی میتوان به آمنیوسنتز و نمونهبرداری از پرزهای کوریونی (CVS) اشاره کرد.
آمنیوسنتز، روشی است که معمولاً بین هفتههای پانزدهم تا بیستم بارداری انجام میشود. در این روش، پزشک با استفاده از یک سوزن نازک که از طریق دیواره شکم مادر وارد رحم میشود، مقدار کمی از مایع آمنیوتیک را که حاوی سلولهای جنینی است، جمعآوری میکند. این نمونه سپس در آزمایشگاه مورد بررسی قرار میگیرد و علاوه بر تشخیص اختلالات کروموزومی و ژنتیکی، جنسیت جنین را نیز با دقت صد در صد تعیین میکند.

نمونهبرداری از پرزهای کوریونی (CVS)، روش تهاجمی دیگری است که معمولاً در اوایل بارداری، بین هفتههای دهم تا سیزدهم، انجام میشود. در این روش، نمونه کوچکی از بافت جفت (پرزهای کوریونی) از طریق دهانه رحم یا دیواره شکم مادر برداشته میشود. این بافت نیز حاوی اطلاعات ژنتیکی جنین است و میتواند برای تشخیص اختلالات کروموزومی و تعیین جنسیت جنین مورد استفاده قرار گیرد.
همانطور که اشاره شد، روشهای تهاجمی تشخیص جنسیت جنین با خطر احتمالی سقط جنین (هرچند بسیار نادر) و عوارض دیگری مانند عفونت، خونریزی یا نشت مایع آمنیوتیک همراه هستند. به همین دلیل، استفاده از این روشها برای تعیین صرفاً جنسیت جنین توصیه نمیشود و معمولاً تنها زمانی در نظر گرفته میشوند که نتایج آزمایشهای غیرتهاجمی، احتمال وجود یک مشکل جدی در جنین را نشان دهند یا در مواردی که سابقه بیماریهای ژنتیکی مرتبط با جنسیت در خانواده وجود داشته باشد.
در نهایت، تصمیمگیری در مورد انجام روشهای تهاجمی تشخیص جنسیت جنین، یک تصمیم پزشکی مهم است که باید با مشورت کامل با پزشک متخصص زنان و زایمان و پس از درک کامل خطرات و مزایای آن صورت گیرد. پزشک با بررسی دقیق شرایط و سوابق پزشکی مادر و جنین، میتواند بهترین گزینه را پیشنهاد دهد و اطلاعات لازم را در اختیار والدین قرار دهد تا آنها بتوانند با آگاهی کامل، تصمیم درستی اتخاذ نمایند.
تشخیص جنسیت جنین از طریق سونوگرافی
سونوگرافی یکی از ایمنترین و رایجترین روشهای تصویربرداری است که در طول دوران بارداری برای بررسی سلامت و رشد جنین به کار میرود. یکی از جنبههای جالب سونوگرافی برای والدین، امکان تشخیص جنسیت جنین از طریق مشاهده اندامهای تناسلی او است. معمولاً، پزشک متخصص سونوگرافی میتواند در بازه زمانی بین هفتههای هجدهم تا بیست و یکم بارداری، با بررسی دقیق تصاویر سونوگرافی، جنسیت جنین را با دقت قابل قبولی تشخیص دهد.
در سونوگرافی، تشخیص جنسیت جنین بر اساس مشاهده تفاوتهای ظاهری در ناحیه تناسلی او صورت میگیرد. در جنین پسر، معمولاً آلت تناسلی و کیسه بیضه قابل مشاهده است، در حالی که در جنین دختر، خطوط لبههای فرج دیده میشود. با این حال، دقت تشخیص جنسیت جنین از طریق سونوگرافی به عوامل مختلفی بستگی دارد. یکی از مهمترین این عوامل، وضعیت قرارگیری جنین در زمان سونوگرافی است. اگر جنین در وضعیتی قرار گرفته باشد که دید واضحی از ناحیه تناسلی او وجود نداشته باشد، تشخیص جنسیت ممکن است دشوار یا حتی غیرممکن شود.
علاوه بر وضعیت جنین، کیفیت دستگاه سونوگرافی و تجربه و مهارت پزشک متخصص نیز در دقت تشخیص جنسیت جنین از طریق سونوگرافی نقش بسزایی دارد. دستگاههای سونوگرافی با کیفیت بالاتر، تصاویر واضحتری ارائه میدهند و پزشک با تجربه میتواند با دقت بیشتری این تصاویر را تفسیر کند. همچنین، در اوایل این بازه زمانی (مثلاً هفته هجدهم)، به دلیل کوچک بودن اندامهای تناسلی جنین، احتمال اشتباه در تشخیص جنسیت بیشتر از هفتههای بعد است.
با وجود تمام این عوامل، سونوگرافی همچنان یک روش غیرتهاجمی و ایمن برای تشخیص جنسیت جنین محسوب میشود و معمولاً اولین روشی است که برای این منظور مورد استفاده قرار میگیرد. اگر در سونوگرافی اول، تشخیص جنسیت به طور قطعی صورت نگیرد، ممکن است پزشک توصیه کند که چند هفته بعد، سونوگرافی دیگری انجام شود تا با تغییر وضعیت جنین، امکان مشاهده واضحتر اندامهای تناسلی او فراهم شود.
در نهایت، لازم به یادآوری است که هدف اصلی سونوگرافی در دوران بارداری، بررسی سلامت و رشد جنین است و تشخیص جنسیت جنین یک یافته ثانویه محسوب میشود. اگرچه اطلاع از جنسیت فرزند برای والدین بسیار هیجانانگیز است، اما مهمترین نکته، اطمینان از سلامت او است که در سونوگرافی به طور کامل مورد بررسی قرار میگیرد.
تست NIPT و نقش آن در تشخیص جنسیت جنین
تست NIPT (Non-Invasive Prenatal Testing) یا آزمایش غربالگری غیرتهاجمی پیش از تولد، یک آزمایش خون ساده است که در آن DNA آزاد جنینی که در خون مادر گردش میکند، مورد بررسی قرار میگیرد. این آزمایش که معمولاً از هفته دهم بارداری به بعد قابل انجام است، در ابتدا برای تشخیص برخی اختلالات کروموزومی شایع مانند سندرم داون، سندرم ادواردز و سندرم پاتو طراحی شده بود. اما با پیشرفت تکنولوژی، مشخص شد که تست NIPT میتواند اطلاعات ارزشمند دیگری از جمله جنسیت جنین را نیز با دقت بسیار بالایی تعیین کند.
نحوه عملکرد تست NIPT در تشخیص جنسیت جنین به این صورت است که در خون مادر باردار، علاوه بر DNA خود او، مقدار کمی DNA از سلولهای جفت جنین نیز وجود دارد. با بررسی این قطعات DNA جنینی، میتوان وجود یا عدم وجود کروموزوم Y را تشخیص داد. از آنجایی که کروموزوم Y فقط در مردان وجود دارد، شناسایی آن در خون مادر نشاندهنده پسر بودن جنین است. در صورتی که کروموزوم Y در نمونه خون مادر یافت نشود، احتمال دختر بودن جنین بسیار بالا خواهد بود.

یکی از مهمترین مزایای تست NIPT در تشخیص جنسیت جنین، دقت بسیار بالای آن است. مطالعات نشان دادهاند که دقت این تست در تعیین جنسیت جنین به حدود 99 درصد میرسد که به مراتب بالاتر از دقت سونوگرافی در اوایل بارداری است. علاوه بر این، تست NIPT یک روش کاملاً غیرتهاجمی است و هیچ خطری برای مادر و جنین به همراه ندارد، زیرا تنها به یک نمونه خون ساده از مادر نیاز دارد.
با توجه به دقت بالا و غیرتهاجمی بودن، تست NIPT به یک گزینه محبوب برای والدینی تبدیل شده است که میخواهند در اوایل بارداری از جنسیت فرزند خود مطلع شوند. این امر میتواند به آنها در برنامهریزیهای مربوط به خرید سیسمونی، انتخاب نام و آمادگی روحی و عاطفی برای استقبال از فرزندشان کمک کند. همچنین، در مواردی که سابقه بیماریهای ژنتیکی مرتبط با جنسیت در خانواده وجود دارد، تشخیص زودهنگام جنسیت از طریق تست NIPT میتواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار پزشکان قرار دهد تا اقدامات لازم برای بررسیهای بیشتر و مدیریت بارداری را انجام دهند.
با این حال، لازم به ذکر است که تست NIPT در درجه اول یک آزمایش غربالگری برای تشخیص اختلالات کروموزومی است و تشخیص جنسیت جنین یک یافته ثانویه در این آزمایش محسوب میشود. همچنین، هزینه انجام تست NIPT معمولاً بیشتر از سونوگرافی است و ممکن است تحت پوشش بیمه قرار نگیرد. بنابراین، تصمیمگیری در مورد انجام این تست باید با در نظر گرفتن تمام جوانب و با مشورت پزشک متخصص صورت گیرد.
دقت روشهای مختلف تشخیص جنسیت جنین
همانطور که در بخشهای قبلی اشاره شد، روشهای مختلفی برای تشخیص جنسیت جنین وجود دارد که هر کدام از نظر زمان انجام و دقت در تعیین جنسیت با یکدیگر متفاوت هستند. درک میزان دقت هر یک از این روشها میتواند به والدین کمک کند تا انتظارات واقعبینانهتری داشته باشند و در صورت لزوم، برای انجام آزمایشهای تکمیلی آمادگی لازم را کسب کنند.
در میان روشهای غیرتهاجمی، تست NIPT به عنوان دقیقترین روش در تشخیص جنسیت جنین شناخته میشود. مطالعات متعدد نشان دادهاند که دقت این تست در تعیین جنسیت به حدود 99 درصد میرسد. این دقت بالا به دلیل بررسی مستقیم DNA جنینی در خون مادر است و احتمال خطا در آن بسیار پایین است. با این حال، در موارد نادر، ممکن است به دلیل عوامل فنی یا بیولوژیکی، نتایج نادرستی حاصل شود.
سونوگرافی، به عنوان یک روش تصویربرداری، دقت کمتری نسبت به تست NIPT در تشخیص جنسیت جنین دارد، به خصوص در اوایل بازه زمانی قابل تشخیص (هفتههای هجدهم تا بیست و یکم). دقت سونوگرافی به عواملی مانند وضعیت قرارگیری جنین، کیفیت دستگاه سونوگرافی و تجربه پزشک بستگی دارد. در صورتی که دید واضحی از اندامهای تناسلی جنین وجود نداشته باشد، ممکن است تشخیص جنسیت به طور قطعی صورت نگیرد یا حتی اشتباه تشخیص داده شود. معمولاً با پیشرفت بارداری و بزرگتر شدن جنین، دقت سونوگرافی در تشخیص جنسیت افزایش مییابد.
روشهای تهاجمی مانند آمنیوسنتز و CVS، از نظر تئوری دارای دقت صد در صد در تشخیص جنسیت جنین هستند، زیرا در این روشها، نمونه مستقیمی از سلولهای جنینی یا بافت جفت برای بررسی ژنتیکی به دست میآید. با این حال، به دلیل خطرات احتمالی ناشی از تهاجمی بودن این روشها، استفاده از آنها صرفاً برای تعیین جنسیت جنین توصیه نمیشود و تنها در موارد خاص پزشکی مورد استفاده قرار میگیرند.
در نهایت، مهم است که والدین به این نکته توجه داشته باشند که هیچ یک از روشهای تشخیص جنسیت جنین، به جز آزمایشهای ژنتیکی مستقیم بر روی نمونههای جنینی یا بافت جفتی ، دقت صد در صد ندارند و همواره احتمال اندکی برای خطا وجود دارد. بنابراین، توصیه میشود که نتایج هر نوع آزمایش تشخیص جنسیت جنین توسط پزشک متخصص تفسیر شود و در صورت وجود هرگونه ابهام یا نگرانی، پیگیریهای لازم انجام گیرد. همچنین، مهم است که والدین به یاد داشته باشند که سلامت و رشد طبیعی جنین همواره باید در اولویت قرار داشته باشد و تشخیص جنسیت تنها یکی از جنبههای هیجانانگیز دوران بارداری است.
نتیجهگیری
تشخیص جنسیت جنین یکی از جنبههای هیجانانگیز و پرطرفدار دوران بارداری است که با پیشرفت علم پزشکی، امکان اطلاع از آن در زمانهای زودتری فراهم شده است. روشهای غیرتهاجمی مانند سونوگرافی و تست NIPT به دلیل ایمنی بالا و دقت قابل قبول، به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند، در حالی که روشهای تهاجمی تنها در موارد خاص پزشکی توصیه میشوند.

اطلاعات تماس دکتر نرگس مهرابی
در انتخاب روش تشخیص جنسیت جنین، توجه به زمان مناسب برای انجام هر روش، دقت آن و همچنین ملاحظات اخلاقی مرتبط با این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است. مشورت با پزشک متخصص زنان و زایمان میتواند به والدین کمک کند تا با آگاهی کامل از تمام جوانب، بهترین تصمیم را اتخاذ نمایند. در نهایت، لازم به یادآوری است که هدف اصلی از مراقبتهای دوران بارداری، حفظ سلامت مادر و جنین است و تشخیص جنسیت تنها یکی از جنبههای این دوران شیرین محسوب میشود. استقبال از فرزند با هر جنسیتی که داشته باشد و فراهم کردن محیطی امن و پر از عشق برای رشد او، مهمترین وظیفه والدین است.
پرسشهای رایج در مورد تشخیص جنسیت جنین
از چه زمانی میتوان جنسیت جنین را تشخیص داد؟
زمان تشخیص جنسیت جنین بستگی به روش مورد استفاده دارد. با استفاده از تست NIPT (آزمایش خون مادر)، معمولاً میتوان از هفته دهم بارداری به بعد با دقت بالا جنسیت جنین را تشخیص داد. در روش سونوگرافی، تشخیص جنسیت معمولاً بین هفتههای هجدهم تا بیست و یکم بارداری امکانپذیر است. روشهای تهاجمی مانند آمنیوسنتز و CVS نیز میتوانند جنسیت جنین را در بازه زمانی مربوط به خود (هفتههای پانزدهم تا بیستم برای آمنیوسنتز و هفتههای دهم تا سیزدهم برای CVS) با دقت صد در صد تعیین کنند، اما به دلیل خطرات احتمالی، فقط در موارد خاص پزشکی توصیه میشوند.
آیا روشهای خانگی و سنتی برای تشخیص جنسیت جنین قابل اعتماد هستند؟
در طول تاریخ، باورها و روشهای سنتی مختلفی برای پیشبینی جنسیت جنین وجود داشته است، از جمله توجه به حالت تهوع صبحگاهی، نوع ویار، شکل شکم مادر، تغییرات خلق و خو و حتی استفاده از جوش شیرین یا حلقه ازدواج. متاسفانه، هیچ کدام از این روشهای خانگی و سنتی از نظر علمی تایید شده نیستند و دقت بسیار پایینی دارند. نتایج این روشها صرفاً بر اساس شانس و احتمالات استوار است و نمیتوان به آنها برای تشخیص قطعی جنسیت جنین اعتماد کرد.
آیا امکان اشتباه در تشخیص جنسیت جنین وجود دارد؟
بله، در برخی موارد نادر، امکان اشتباه در تشخیص جنسیت جنین وجود دارد، حتی در روشهای علمی. در تست NIPT، اگرچه دقت بسیار بالا است (حدود 99 درصد)، اما به دلیل عوامل فنی یا بیولوژیکی نادر، ممکن است نتیجه نادرستی حاصل شود. در سونوگرافی، احتمال اشتباه بیشتر است، به خصوص در اوایل بارداری یا زمانی که وضعیت قرارگیری جنین دید واضحی از اندامهای تناسلی او را فراهم نمیکند. همچنین، تجربه و مهارت پزشک سونوگرافیست نیز در دقت تشخیص نقش دارد.
آیا تشخیص جنسیت جنین برای همه ضروری است؟
تشخیص جنسیت جنین یک امر کاملاً اختیاری است و برای همه مادران باردار ضروری نیست. بسیاری از والدین ترجیح میدهند تا زمان تولد از جنسیت فرزند خود مطلع نشوند و از عنصر غافلگیری لذت ببرند. برخی دیگر نیز به دلایل شخصی یا فرهنگی تمایل دارند که در دوران بارداری از جنسیت فرزندشان آگاه شوند تا بتوانند برای ورود او برنامهریزی کنند.
هزینه روشهای تشخیص جنسیت جنین چقدر است؟
هزینه روشهای مختلف تشخیص جنسیت جنین متفاوت است. سونوگرافی معمولاً به عنوان بخشی از مراقبتهای روتین دوران بارداری انجام میشود و هزینه جداگانهای برای تشخیص جنسیت دریافت نمیشود. هزینه تست NIPT معمولاً بیشتر از سونوگرافی است و بسته به آزمایشگاه و پنلهای مورد بررسی میتواند متغیر باشد. همچنین، ممکن است تحت پوشش بیمه قرار نگیرد. روشهای تهاجمی مانند آمنیوسنتز و CVS معمولاً تنها در صورت وجود اندیکاسیون پزشکی انجام میشوند و هزینههای آنها نیز بسته به مرکز درمانی و بیمه فرد متفاوت خواهد بود.
آیا میتوان جنسیت جنین را تغییر داد؟
در حال حاضر، هیچ روش علمی و ایمنی برای تغییر جنسیت جنین در دوران بارداری وجود ندارد. جنسیت جنین در زمان لقاح و با ترکیب کروموزومهای اسپرم پدر و تخمک مادر تعیین میشود و پس از آن قابل تغییر نیست. تمام روشها و تبلیغاتی که در مورد تغییر جنسیت جنین پیش از بارداری یا در طول آن وجود دارد، فاقد پایه علمی هستند و میتوانند خطرناک باشند.